ارسال شده در شنبه 6 خرداد 1391برچسب:, - 22:44
دل بـردی از مـن بـه یـغـما، ای تـرک غـارتـگر مـن
دیـدی چـه آوردی ای دوست، از دسـت دل بـر سر م
عشق تو در دل نهان شد، دل زار و تن ناتوان شد
رفـتـی چو تیر و کـمان شد، از بـار غــم پــیـــــکر مــــن
مـی سـوزم از اشتـیـاقـت، در آتـشـم از فـراقـت
کـانـون مـن سـیــنـه مـن، سـودای مــــن آذر مـــــن
من مست صـهبـای بـاقـی، ز آن ساتکین رواقی
فـکـر تـو در بـزم سـاقـی، ذکـر تـو رامـشـگـر مـــــن
دل در تف عشق افروخت گردون لباس سیه دوخت
از آتـش آه مـن سـوخـت، در آســمــان اخــتـــر مـــــن
گبر و مسلمان خجل شد دل فتنهً آب و گل شد
صـد رخـنـه در مـلـک دل شـد، ز انـدیـشـه کـافـر مـــن
شکرانه کز عشق مستم، میخواره و میپرستم
آمـوخــت درس الــســتــم، اســتــاد دانــشـــور مـــن
در عشق سلطـان بـخـتـم، در باغ دولت درختم
خـاکـسـتر فـقـر تـخـتـم، خــاک فـــنـــا افــســر مــــن
اول دلـم را صـفـا داد، آیـیـنـه ام را جــــلا داد
آخـر به بـاد فـنـا داد، عـــــشــــق تــو خـاکـسـتـر مـــن
تا چند در های و هویی، ای کوس منصـوری دل؟
تـرسـم کـه ریـزد بـر خـاک، خـون تـو در مـحـضـر مــــن
بـار غـم عـشـق او را، گـردون نـدارد تـحـمل
کـی مـی تـوانـد کـشـیـدن، ایــن پــیــکـــر لاغـــر مــن
دل دم ز ســر صـفـا زد، کـوس تـو بـر بـام ما زد
سـلـطـان دولـت لـوا زد، از فـــقـــر در کـشـــــور مــــن
نظرات شما عزیزان: